Love me.

Rozdział 8 

~~***~~

         Był wieczór. Ocean o tej porze zachwycał rytmicznym odbijaniem się fal od brzegu i niewiarygodnym spokojem. Piaszczysta plaża wydawała się ciągnąć w nieskończoność. Na całkowicie czarnym niebie widniały maleńkie, błyszczące gwiazdy, które wraz z wielkim, okrągłym księżycem oświetlały dwójkę ludzi znajdujących się tuż przy brzegu.
Para leżała na dużym kocu, obok znajdował się koszyk z jedzeniem i butelką wina, która opróżniona była już do połowy.
- Los Angeles jest piękne nocą - wyszeptała blondynka, jakby powiedzenie czegoś głośniej mogło zepsuć tę magiczną chwilę.
- Los Angeles nie jest nawet w połowie tak piękne jak ty - odpowiedział jej towarzysz, delikatnie całując ją w czoło.
Dziewczyna uśmiechnęła się w odpowiedzi na ten mały, ale znaczący gest i upiła resztkę wina znajdującą się w kieliszku.
- Jesteś cudowny, miałam wielkie szczęście, że zderzyliśmy się w supermarkecie - na te wspomnienie uśmiech jeszcze bardziej rozbłysł na jej twarzy.
Spojrzał na nią z miłością. Chciał, żeby ta chwila trwała wiecznie, już nigdy nie chciał wypuszczać jej ze swych ramion. Dzięki niej oddychał, czuł, że miłość jednak istnieje.
W wieku piętnastu lat stracił w nią wiarę, jednak teraz jako osiemnastolatek ponownie w nią wierzył. Dzięki niej.
Za każdym razem gdy na nią spojrzał, zachwycał się jej urodą. 
Wyglądała jak anioł. Długie, falowane włosy były w kolorze miodu a jej zielone w kształcie migdału oczy okalały długie rzęsy. Miała idealną, brzoskwiniową cerę muśniętą słońcem, cała była idealna. A przede wszystkim była jego - tylko to się liczyło.
- Ten sklep na zawsze zostanie w mojej pamięci, będziemy tam zabierać nasze dzieci - odpowiedział jej uśmiechem i przytulił ją mocniej, jakby w obawie, że zaraz zniknie.
- Masz rację, pokażemy im miejsce, gdzie wszystko się zaczęło, to już dwa lata, ten czas tak szybko mija.
Nagle chłopak spoważniał i spojrzał głęboko w oczy ukochanej. 
To był ten moment. I tak za długo zwlekał. Nie dbał o to, że jest za młody ani o fakt jak zareagują jego rodzice czy rówieśnicy. Patrząc na nią czuł pewność - to ta jedyna, ta z którą chce spędzić resztę życia, wychować dzieci, zestarzeć się.
Dyskretnie wyjął z kieszeni spodni aksamitne, małe pudełeczko w kształcie serca i otworzył je lekkim kliknięciem.
- Julio Cruzes, czy zostaniesz moją narzeczoną, a następnie żoną ?
Dziewczyna rozszerzyła ze zdziwienia oczy i przez chwilę zapanowała cisza.
- Tak, Jack ! Kocham Cię - pisnęła blondynka i rzuciła się w ramiona chłopaka.
- Ja Ciebie też, na zawsze.

***

            Aria przetarła zaspane oczy. W ostatnich dniach o wyspaniu się  mogła tylko pomarzyć. Szkoła i praca pochłaniały ją do tego stopnia, iż brakowało jej czasu na wszystko. Spędzanie nocy w Badway,  a następnie odwiedzanie uczelni było nie lada wyzwaniem. Wiecznie zabiegana, a przede wszystkim spóźniona, zdążyła przywyknąć do szybkiego trybu życia.
Dorabianie w klubie umożliwiało jej dokładanie się do czynszu, kupowanie podstawowych produktów spożywczych oraz drobnych wydatków na siebie.
Rodzice, którzy mieszkali w Houston przysyłali jej co miesiąc pieniądze, jednak nie były to sumy, z których mogłaby przeżyć w Nowym Jorku.
 Miasto te zdecydowanie nie należało do najtańszych. O mieszkaniu bliżej centrum mogła tylko pomarzyć. Brooklyn był jedną z najtańszych dzielnic i to tam postanowiła, wraz z Danem zamieszkać.
Daniela poznała na pierwszym roku swojej nauki,a po ośmiu miesiącach znajomości postanowili razem dzielić cztery kąty. Oficjalnie byli parą od dwóch lat i traktowali ten związek bardzo poważnie.
Plany na przyszłość mieli już w większości przemyślane, a przyszli teściowie uwielbiali Dana i jego rodzinę.
           Brunetka leniwie wstała z łóżka i rozejrzała się w okół. Ich sypialnio-salon połączony był z kuchnią dzięki czemu miała widok na prawie całe mieszkanie.
Daniel siedział już przy stole, popijając swój ulubiony sok pomarańczowy. 
Obok na blacie leżał plik dokumentów i brązowa, skórzana aktówka, którą dostał od Arii na dwudzieste czwarte urodziny.
- Wyspałaś się ? - zapytał mężczyzna, patrząc czule na rozczochraną brunetkę o lekko spuchniętych od snu oczach. Nawet po przebudzeniu prezentowała się naprawdę pięknie. Czasami nie mógł uwierzyć, że taka dziewczyna jak Aria zainteresowała się jego osobą. Uważał się za całkowitego przeciętniaka.
- Nie, w Badway był wyjątkowy ruch jak na poniedziałek i musiałam zostać do końca - jęknęła i przeciągnęła się energicznie.
- A jak tam mój obiecujący prawnik ? - wstała z łóżka i objeła go mocno, cmokając w świeżo ogolony policzek.
- Powoli. Może po stażu w kancelarii w końcu potraktują mnie poważnie i będę zarabiał lepsze pieniądze - odpowiedział jej i zaczął chować papiery do teczki.
- Muszę się zbierać. Obiecałem ,że będę dziś wcześniej - dodał i już po chwili go nie było.
Aria uznała, że ostatnim czasem nie spędzają ze sobą tyle czasu ile by chciała. Postanowiła przy najbliższej okazji zorganizować jakąś romantyczną kolację w celu zrekompensowania ciągłej nieobecności w domu.
Musiała jednak się z tym wstrzymać, gdyż dzisiaj również musiała zawitać na uczelni i w pracy.
Niechętnie przerwała swoje rozmyślenia i ruszyła w kierunku łazienki, aby doprowadzić swój  wygląd do porządku. Oznaczało to kąpiel, związanie włosów i nałożenie ciemnych warstw makijażu na oczy.
Gdy uznała swój wygląd za odpowiedni, nałożyła na siebie obcisły top, jeansową kurtkę i ciemne legginsy. Na myśl o miejscu, do którego zmierza, westchnęła przeciągle.
Pogoda była naprawdę piękna, dlatego droga na uczelnie minęła wyjątkowo miło.
Choć słońce paliło niemiłosiernie, letni wietrzyk natychmiast to wynagradzał delikatnym podmuchem chłodu.
Nie licząc podwózek na uczelnie przez Daniela , Aria podróżowała sama. 
Nie miała bliższych koleżanek z powodu paru składających się na siebie przyczyn.
Niektórych przerażał jej dość oryginalny wygląd, wyrabiając sobie tym samym opinie na temat jej ''nawiedzenia''. Niektórzy próbowali ją poznać, jednak były to zazwyczaj osoby, których Aria nie chciała poznawać . Jednym słowem nie było jej dane posiadać przyjaciół na nowojorskiej uczelni. Nie przeszkadzało jej to jednak,  ponieważ była typem samotnika. Wystarczał jej Dan i nikogo więcej nie potrzebowała. Nie interesowały ją zakupy ani plotki z innymi dziewczynami, co świadczyło o tym, że nigdy nie wkupi się w łaski elity mieszkającej na Manhattanie.



        Weszła do dusznego pomieszczenia zwanego Nowojorską Uczelnią Wyższą i skierowała się w kierunku największej auli w budynku. Po drodze minęła grupkę chłopaków, dyskutujących zawzięcie o najbliższym meczu oraz parę dziewczyn, które zlustrowały ją wrogim spojrzeniem od stóp do głów.
Niewzruszona tym niemiłym incydentem weszła do sali i zajęła miejsce na samym tyle, gdzie zamierzała przespać wykład, by nabrać siły na kolejną ciężką noc.
Wykłady w tak dużej sali umożliwiały spanie, granie czy rozmowy w nieograniczony sposób.
Położyła głowę na ławce i z ulgą zamknęła oczy. Nie przeszkadzał jej hałas panujący w okół niej i już po chwili czuła jak zatraca się w śnie.
 Jednak nie było jej to dane dzisiejszego dnia.
Ktoś z impetem rzucił plecak na miejsce obok niej.
Poczuła woń drogich perfum i już wiedziała kto zaszczycił ją swoim towarzystwem. Niechętnie podniosła głowę i spojrzała na bruneta, którego włosy roztrzepane były w każdą stronę.
Miał lekko podkrążone i zaczerwienione oczy, mówiące o alkoholowej libacji poprzedniego dnia, a Aria nie chciała nawet myśleć o tym, co działo się na ów libacji. Był nieogolony, choć to akurat zdarzało się wyjątkowo często. 
Wyglądał cholernie przystojnie nawet na kacu. To straszne.
- Jest tyle wolnych miejsc. Musiałeś akurat tutaj usiąść ? - w głosie dziewczyny można było wyczuć irytację, która pojawiała się, w każdej ich rozmowie.
- A dlaczego nie? - odpowiedział tylko i uśmiechnął się. Jednak nie był to uśmiech, którym zwykle ją zaszczycał, tylko najzwyklejszy, najnormalniejszy uśmiech.
Aria spojrzała na niego podejrzliwie, zastanawiając się czy Jack poprzedniego dnia nie dostał kamieniem lub innym ciężkim narzędziem w głowę.
Nie skomentowała jednak tego głośno tylko z powrotem położyła głowę na ławce, gotowa do półtora godzinnej drzemki.
Nie minęła minuta, gdy spokój brunetki po raz kolejny został przerwany.
- Ciężka noc ? Twój przyszły były chłopak nieudolnie chciał Cię zadowolić ? - głos Jacka wrócił do normalnego tonu, a jego twarz przybrała po raz kolejny zbyt pewny wyraz.
Westchnęła. Nigdy nie miała do czynienia z tak irytującym osobnikiem. 
Zawsze wystarczyło, że nazwała kogoś idiotą i ten natychmiast dawał jej święty spokój.
Jednak tym razem było inaczej. Na Jacka wyzwiska  w ogóle nie działały. Puszczał je mimo uszu i w swoim małym światku udawał, że wszystko kręci się w okół niego, a każda dziewczyna o nim marzy.
Co prawda Aria domyślała się, że takich kobiet jest bardzo dużo, ale sama nie należała do tego grona z czego czerpała wielką satysfakcję. 
Tutaj górowała nad Faysem. Nie była nim zainteresowana do czego nie był przyzwyczajony.
- Czy możemy ograniczyć nasze kontakty do kiwnięcia głową na przywitanie? - zapytała z nadzieją ciemnooka, nie podnosząc się z blatu ławki. 
Nie chciała patrzeć na Jacka, łatwiej było jej to mówić w ciemnościach, wyobrażając go sobie jako pryszczatego studenta z dziewiczym zarostem. 
O wiele łatwiej.
- Nie, jesteśmy stworzeni do połączenia naszych ciał w akcie seksualnym - stwierdził chłopak tonem jakby informował jaka jest pogoda. Tak po prostu. Jakby to co powiedział nie miało większego znaczenia.
On nie miał wstydu.
- Błagam Cię, czy Ci się to kiedykolwiek znudzi ? - spytała brunetka w końcu podnosząc wzrok na rozmówcę. Nadal był przystojny. Niestety.
- Pewnie wtedy kiedy mi ulegniesz - skwitował wesoło, przysuwając się bliżej. Aria chciała się od niego odsunąć jednak z drugiej strony znajdowała się ściana, co uniemożliwiało jej oddalenie się, a tym bardziej ucieczkę.
- Fayes, czy ty jesteś kompletnym idiotą, czy tylko udajesz? Co mam zrobić, żebyś w końcu przestał gadać takie głupoty?
Tylko na nią patrzył. Fakt, że nie udzielał jej żadnej sensownej odpowiedzi jeszcze bardziej ją złościł.
Tak po prostu siedział, stykając się z nią nogą i świdrował ją spojrzeniem. 
Aria złapała się na tym, że wpatrzyła się w jego oczy, zafascynowana tym  niespotykanym kolorem.
- Widzisz, chwila a ty już nie potrafisz oderwać ode mnie wzroku - wyszczerzył swoje idealne zęby i dalej bezczelnie się gapił. Złość jaka się w niej gotowała był nie do opisania.
Parę osób spojrzało na nich z zaciekawieniem, gdyż widok najprzystojniejszego chłopaka z najdziwniejszą dziewczyną na roku nie był czymś normalnym.
Szczególnie nie spodobało się to płci żeńskiej, która co chwilę łypała na Arię złowrogim spojrzeniem.
Jack jednak zdawał się zupełnie tym nie przejmować, wciąż wpatrując się w dziewczynę z łobuzerskim błyskiem w oku.
Fakt, że go to bawiło jeszcze bardziej doprowadzało ją do szału. 
Ze swoim planem przespania zajęć już dawno aczkolwiek boleśnie się pożegnała.
Przysunął się jeszcze bliżej, choć Aria nie spodziewała się, że jest to możliwe. Nie mogła już zignorować dotyku ich ciał, gdyż nacisk spowodowany zbyt dużym zbliżeniem zdecydowanie się zwiększył.
Nie podobało jej się to. Nie podobało jej się również to, że jeszcze bardziej czuła jego perfumy.
 Zapach był intensywny, ale było w nim coś orzeźwiającego, przez co nie robiło jej się słabo.
Jak gdyby nigdy nic brunet sięgnął do swojej kieszeni, muskając dłonią jej nogę co spowodowało, że Aria czuła się jak w pułapce z której w żaden sposób nie może się uwolnić.
Wyciągnął z kieszeni czerwone opakowanie gum. Do żucia oczywiście.
- Może gumę malinową ? - zapytał niewinnie, a gdy odpakował jedną z nich, włożył do ust, a Aria poczuła intensywny zapach malin, myślała że zwariuje.
Uwielbiała maliny, ich zapach, smak, kolor, wszystko. Fakt, że jej ulubiony smak znajduje się w ustach Jacka, zaniepokoił ją. Nie wiedziała skąd ta reakcja jednak wpadła w lekką panikę, którą jak najszybciej postanowiła zignorować.
- Nie, dzięki - odpowiedziała krótko, starając się, by jej głos nie zdradzał żadnych emocji. Udało się.
Profesor oznajmił, że zajęcia dobiegły końca, za co Aria była mu niezwykle wdzięczna.

Brunetka wybiegła ze szkoły w wyjątkowo szybkim tempie. Błyskawicznie znalazła się w metrze, gdzie pozbawiona towarzystwa Jacka, odetchnęła z ulgą.
Tym razem Jack Fays przesadził, nie dopuści już do takiej sytuacji. 
Otworzyła torbę w poszukiwaniu odtwarzacza mp4, gdy natknęła się na czerwone, jaskrawe opakowanie.
Na pudełeczku przyklejona była kartka :
''Wiem, że lubisz maliny. J. ''
Dał jej gumy malinowe.
Aria poczuła dziwny ucisk w żołądku i miała ochotę cisnąć opakowaniem, jednak nie zrobiła tego.
W końcu kochała maliny.