Cześć. Ostatni post w roku 2016, dzisiaj jak wiemy mamy 2020... 4 lata. Tyle czasu potrzebowałam,żeby w końcu odwazyc się,by cokolwiek napisać. Męczyło mnie to z tylu głowy przez te lata, ale bałam się wejść na bloga. Życie mnie pochłonęło i wena uciekła. Wiele się zmieniło w moim życiu,oj bardzo wiele. Dzisiaj siedząc na balkonie w tym smutnym dla nas wszystkich czasie, coś mnie tknelo,żeby wejść na bloga. Przeczytałam rozdział i zjechałam w dół do komentarzy. Jak zobaczyłam komentarze zrobiło mi się smutno. A jak zobaczyłam komentarz z grudnia 2019 roku to,aż mnie zamurowalo. Dziękuję wszystkim,którzy czekali. Dziękuję tej anonimowej osobie, która po czterech latach napisała komentarz. Jestem w szoku, że po tylu latach wciąż obserwowałas opowiadanie,które jak wiadomo miało dużo mankamentów. Od samego poczatku nie spodziewałam się,że ktokolwiek będzie chciał to czytać...
Wiecie co? Tęsknię za tamtym czasami. Za pisaniem rozdziałów,czytaniem waszych komentarzy, za waszymi opowiadaniami.
To były fajne czasy. Pisanie opowiadań zaczęłam już dawno temu, może 12,14 lat temu? Najpierw była wrzuta.pl potem mylog.pl ,które już dawno nie istnieją. Kurde, stara już jestem 😅 Opowiadań miałam co najmniej kilkanaście, nie wiem czy jakiekolwiek zakończyłam epilogiem. Z tym miało być inaczej,no właśnie MIAŁO. Dorosłe życie zweryfikowalo. Jeszcze raz dziękuję wszystkim,którzy poświęcili swój czas na Jacka i Arie. Dzięki wam dotrwalam do tylu rozdziałów. Czy będzie następny rozdział? Szczerze - nie wiem. Wiem,że nie mogę już niczego obiecywać. Wolnego czasu niestety nie posiadam. Kiedyś było go zdecydowanie więcej!! Jeżeli ktokolwiek to przeczyta,niech da znać! Choć szczerze wątpię,w końcu minęło tyle czasu... Pozdrawiam Was mocno i życzę dużo zdrowia! Jeszcze będzie pięknie.
Szczerze nie wiem co mniej dzisiaj tknęło żeby wejść na bloga, może dlatego, że czytając książki na empik.go przypomniałam sobie opowiadania, które najbardziej zapadły mi w pamięć i tak oto znalazłam się tutaj. Fajnie, że się odezwałaś, mimo że nie jestem jakiś tam znawcą wiem, że twoje opowiadanie jest niesamowite i czy ma zakończenie czy nie, czytało mi się super. Szkoda, że tamte czasy już nie wrócą, ale tak jak napisałaś dorosłość zweryfikowała. Trzymaj się ciepło! Życzę Ci dużo zdrowia w tym trudnym czasie i dziękuję, że mogłam przeczytać wiadomość od Ciebie.
OdpowiedzUsuńWow, jestem w szoku!! Aż się wzruszyłam 😁 nie spodziewałam się,że ktokolwiek jeszcze tu wejdzie po takim czasie... dziękuję że jakimś cudem zapamiętałas Jacka i Arie <3 pozdrawiam bardzoo i dużo zdrowia 😊
UsuńMiałam 15/16 lat kiedy czytałam twoje opowiadanie. Bardzo często do niego wracałam, ponieważ w tamtych czasach blogspot był miejscem gdzie spędzałam mnóstwo czasu. Później się to zmieniło, ale Jaria ciągle pozostawała mi gdzieś z tyłu głowy. Dziś jako 20-latka, ciągle ''obserwuję'' grupę na facebooku i na pewno chętnie przeczytam kolejny rozdział. Przez Ciebie od tylu lat śledzę Francisco na instagramie, ponieważ cudownie kojarzy mi się z Jackiem i jest naprawdę oszałamiająco przystojny! Wiem jak trudno jest znaleźć wolną chwilę, żeby siąść i napisać coś kreatywnego, ale jeśli tak by się stało, z chęcią przeczytam kogo spotkali Jack i Aria (ciągle pamiętam imiona, mimo że już dawno tu nie zaglądałam, a także wiem w jakim miejscu zatrzymała się akcja). Autorce życzę tylko dużo dobrej energii, realizacji marzeń i może trochę weny, bo szkoda marnować takie lekkie pióro i talent pisarski. :D
OdpowiedzUsuńPozdrawiam Cię serdecznie i trzymam kciuki! Rób to, co sprawia Ci przyjemność, a gdybyś kiedyś wydała jakąś książkę - chętnie kupię ;)
AAAA dziękuję bardzo <3 jak mi miło,że chciało Ci się napisać komentarz! Ale tęsknię za tamtym czasami 😃 20 lat? Ale młoda jesteś,pozazdroscic 😁 ja to więcej miałam jak pisałam,no ale zaczęłam pisać inne opowiadania jak pewnie miałam z 13 lat 😁 ehh Francisco mój ukochany! To jest chyba najprzystojniejszy sławny mężczyzna jakiego znam 😍 dziękuję na prawdę za tyle miłych słów!! A co do książki to pomarzyć zawsze można 😁 gdybym wygrała w lotka to kto wie 😁😁
OdpowiedzUsuńPozdrawiam baaaardzo ❤
Jestem tu nowa. Opowiadanie zaczęłam czytać w maju 2020 i jestem strasznie rozczarowana. Gdybym wiedziała na początku, że tak świetne opowiadanie nie jest zakończone to nie bym nie czytała go. Życzę Ci autorki samych przyjemnych chwil w życiu i proszę zaznacz, gdzieś że opowiadanie jest ciągle nie skończone.
OdpowiedzUsuńWow jestem w szoku,nie spodziewałam się,że ktoś jeszcze kiedykolwiek przeczyta to opowiadanie... rozumiem,że jesteś rozczarowana,masz do tego prawo. Dziękuję tez za miłe słowa. Jeśli chcesz mogę poinformować Cię,jezeli rozdział się pojawi. Muszę włączyć mój stary komputer i zobaczyć czy mam gdzieś jeszcze notatki,bo pamiętam,że zaczęłam to pisać. Dziękuje,że poświęciłas swój czas.
OdpowiedzUsuńPrzeczytałam wszystkie rozdzialy w jeden dzień zarywając noc do 4rano. Dziewczyno ta historia tak cholernie mnie wciągnęła, że nie wyobrażam sobie braku następnego rozdziału. Przeglądałam opowiadania aby zaciągnąć weny, zaczerpnąć inspiracji. Twoje opowiadanie jest najlepsze jakie czytałam. Udalo Ci się mnie natchnąć za co dziękuję. Życzę Tobie i sobie aby jednak pojawił się kolejny 😉 masz wielki talent. Życzę wszystkiego dobrego 🤘
OdpowiedzUsuńO jaaa dziękuję Ci za takie miłe słowa <3 nawet nie wiesz jak bardzo chciałabym skonczyc to opowiadanie...ile dałabym za parę wolnych chwil 😭 wciąż mam nadzieję że mi się uda,ale kiedy to nie mam pojęcia...jeszcze raz dziękuję Ci za cudowny komentarz,ciężko mi uwierzyć że komuś aż tak mogło się spodobać moje opowiadanie 😱
UsuńCześć:)
OdpowiedzUsuńZaczęłam czytać Twoje opowiadanie całkiem niedawno. Uwielbiam ff a NCIS pochłania mnie całkowicie. To stare z Zivą jak i to nowe z Ellie. Szukając moich ulubiontch bohaterów trafiłam na Twoje opowiadanie. Wciągnęło mnie niesamowicie:)
Gdy byłam młodsza to marzyłam o miłości... tej prawdziwej ma sie rozumieć, lecz później dorosłam i przyszła rzeczywistość. Twoje opowiadanie jest wspaniałe i wciągające bardziej niż niejedna książka jakiegoś znanego pisarza. Myśle, że niektórzy dalej marzą o miłości i są romantykami więc chciałabym Cię zachęcić do zakończenia tej historii. Dzisiaj jest już wrzesień i ostatni dzień mojego wolnego i niestety nie poznam historii Arii i Jacka a myślę, że ONI zasługują na jakieś szczęśliwe zakończenie.
Życzę Ci powodzenia w przezwyciężaniu przeszkód:)
Czekam na ciąg dalszy, więc będe tu czasem zaglądać i sprawdzać Twoje postępy. PA.!
Dziekuje Ci bardzo mile słowa ❤
OdpowiedzUsuńNapisałaś we wrześniu a ja odczytuje to dopiero w kwietniu 🙈
Bardzo chcialabym to zakończyć, ale w najbliższym czasie nie zapowiada się,mam wrażenie ze czasu mam jeszcze mniej, jednak wciąż wierze ze kiedys mi sie uda 😄
No hej! 😁
OdpowiedzUsuńJa tez po tylu latach przypadkiem trafiłam na swojego bloga i szok 😁
Od razu zaczęłam szperać w opowiadaniach które czytałam.
Nie pamiętam nic z żadnego, nawet jak własne czytalam to się nieźle uśmiałam 😁
Musze znaleźć chwile, zeby przypomnieć sobie historie Twoich bohaterów ❤️
Pozdrawiam gorąco! 😘
Ja z diirty-miind.blogspot.com 🙈