Love me.

Rozdział 19

~~***~~

Wieczór był ciepły. Fale spokojnie obijały się o brzeg, powodując jedyny dźwięk, który rozbrzmiewał w okół opustoszałej plaży. Miejsce te, nie było oblegane przez turystów, zachowując dzięki temu swoją tajemniczą aurę. Dwójka ludzi spacerowała tuż przy oceanie, pozwalając by chłodna wodna obmywała im bose stopy.

- Wyprowadź się od niego - powiedział brunet, całując dziewczynę czule w czoło. Odgarnął jej blond pasemka z twarzy, patrząc na nią z miłością i troską.

- To nie taki proste Jack, muszę chronić mamę i Betty. Nie mogę ich zostawić - odpowiedziała mu cicho, a w jej oczach pojawiły się łzy. Nienawidził tego widoku, czuł wtedy, jakby jego serce rozpadało się na milion kawałków.

- Nie możesz wziąć ich ze sobą? - Odwrócił się w stronę ciemnego oceanu, pochłaniając jego widok. Mógł patrzeć na tą szumiącą wodę godzinami, zarówno nocą jak i za dnia wyglądała magicznie.

- Dobrze wiesz, że mama od niego nie odejdzie.

Jack spojrzał na swoją narzeczoną. Złociste, falujące włosy okalały jej owalną twarz pozbawioną niedoskonałości. Zielone oczy w kształcie migdała, patrzyły na niego smutno, spod długich, czarnych rzęs. Była piękna.

Cierpiał, wiedząc jak ciężka sytuacja panuję w jej domu. Ojciec uzależniony od narkotyków, matka sięgająca po alkohol i mała Betty cierpiąca na autyzm.

Julia Cruzes była niezwykle silną kobietą. Oprócz uczęszczania do szkoły, pracowała w małej kawiarni na przedmieściach, starając się pomóc rodzinie, która finansowo nie radziła sobie zbyt dobrze. Jack nie raz, proponował jej pożyczkę, jednak nigdy na to nie przystała. Nie chciała od niego ani centa, a tak bardzo chciał zapewnić jej lepsze życie.

***

- Duże zakupy - stwierdził Jack, kierując wózkiem i obserwując jak koszyk zapełnia się coraz bardziej. Julia uśmiechnęła się blado, wkładając do środka produkty spożywcze. Ruszyli do działu z zabawkami dla dzieci, gdzie blondynka przez chwilę przyglądała się barbie, która w zestawie posiadała długą błękitną suknię, skrzydła i różdżkę. Nie patrząc na cenę, wrzuciła lalkę do koszyka. Brunet spojrzał na nią pytająco.

- Ah, zapomniałam Ci powiedzieć! Dostałam podwyżkę, będe teraz zarabiać o wiele więcej - spojrzała na niego, a w jej oczach zauważył radość i coś jeszcze, czego nie mógł odczytać.

- To cudownie, ciesze się - odpowiedział , całując ją mocno w usta.

Podeszli do kasy, wykładając rzeczy, których uzbierało się naprawdę sporo. Ekspedientka znudzonym głosem oświadczyła, iż do zapłaty jest dwieście trzydzieści dolarów. Jack spojrzał zdziwiony na portfel Julii, w którym ilość pieniędzy była nadzwyczaj duża. Jej zakupy zwykle były skromne, nie przekraczające pięćdziesięciu dolarów.

Jakiś głosik w jego głowie, podpowiadał mu, iż kelnerka nie zarabia aż tyle pieniędzy. Wyrzucił jednak tę myśl z głowy, zapominając o niej kompletnie. Spojrzał na swoją narzeczoną. Kochał ją.

***

Nancy Whiskey Pub - bar w samym sercu Manhattanu, zapełniony był po brzegi. Urządzony w kameralnym stylu, z długą drewnianą ladą i wieloma butelkami przeróżnych trunków, zachęcał do ich spożycia. Dwie młode dziewczyny siedzące w rogu, przypominały prawdziwe hipiski, niczym wyjęte z połowy lat sześćdziesiątych. Trójka metalowców tuż obok, prezentowała kolejną subkulturę, zupełnie różną od dzieci kwiatów. Mężczyźni siedzący na barowych stolikach, zupełnie nie pasowali do tej scenerii. Ubrani w drogie, czarne garnitury zwracali na siebie uwagę pozostałych osób, których styl zdecydowanie odbiegał od elegancji.

Ruda barmanka uśmiechnęła się do bruneta, nalewając mu do szklanki bursztynowy płyn. Jej duży biust, odziany jedynie w cienki top, lekko falował przy każdym ruchu.

- Proszę bardzo - zaszczebiotała słodko, nie odrywając wzroku od Jacka.

Chłopak w  odpowiedzi obdarzył ją swoim słynnym uśmiechem, a rudowłosa natychmiast się zarumieniła, patrząc na niego zalotnie spod rzęs.

- Na ebayu podsłuch kosztuję parę dolarów - powiedział Mark, przesuwając palcem po wyświetlaczu iPhona. Przez cały wieczór opowiadał jak świetny jest jego plan podłożenia pluskwy w mieszkaniu Eleny. Brunet spojrzał na niego po raz kolejny z irytacją i pokręcił przecząco głową.

- To najgłupszy pomysł na jaki wpadłeś. Już wolałem akcję z Pamelą, serio.

Jack przypomniał sobie niecny plan, który wymyślił jego przyjaciel i uśmiechnął się kpiąco pod nosem. Ów Pamela była obiektem pożądania Marka. Kobieta nie zwracała na niego uwagi, więc chłopak postanowił ją śledzić, aby dowiedzieć się jak najwięcej o jej osobie. Gdy sporządził już listę jej upodobań, ulubionych miejsc i znajomych, udało mu się osiągnąć cel i zaciągnąć ją do łóżka. Cała akcja trwała miesiąc i pochłaniała na prawdę wiele czasu. Mark był tak zaangażowany, iż potrafił nie iść na zajęcia i czuwać pod jej mieszkaniem, czekając, aż je opuści. Najnowszy plan blondyna, wydawał się jeszcze gorszy niż poprzedni. Zastanawiał się czy jego przyjaciel miał coś nie tak z głową , a było to całkiem możliwe.

- Podsłuch działa w technologii GSM, dzięki czemu umożliwia prowadzenie podsłuchu z dowolnego miejsca. Wystarczy zadzwonić na numer karty SIM zainstalowanej w urządzeniu, aby uzyskać automatyczne połączenie i możliwość monitorowania dźwięków w otoczeniu podsłuchu. Użycie dwóch mikrofonów polepsza słyszalność dźwięku. Dzięki takiemu rozwiązaniu i niewielkim wymiarom z powodzeniem może być zastosowany do monitorowania posesji, biura czy samochodu - przeczytał z ekscytacją Mark, nie zwracając uwagi na brak zainteresowania jego towarzysza.

- Jesteś nienormalny.

- Jack, daj spokój. To jedyne co możemy zrobić. Chyba nie chcesz, żeby Elena została Twoją mamą?

Brunet skrzywił się na samą myśl i poczuł ogromną potrzebę zamówienia kolejnego drinka. Machnął ręką w stronę barmanki, która pojawiła się błyskawicznie z promiennym uśmiechem.

- Po przyjęciu wyjechali na rejs po Karaibach. Podejrzewam, że wrócą za jakiś miesiąc więc na razie i tak nic nie wkóramy - odpowiedział mu Jack, licząc, że to zniechęci Marka do działania i przez ten czas zdąży o tym zapomnieć.

- W takim razie załatwimy to jak wrócą. Pójdziesz do Eleny...

Jack w pewnym momencie przestał słuchać przyjaciela. Nie miał zamiaru iść do Eleny. Od pewnego czasu myślał już tylko o jednej osobie. I była to dziewczyna, piękna dziewczyna.

- Co ty na to, żebyśmy zamieszkali w akademiku od nowego semestru?

Mark spojrzał na niego z konsternacją.

***

- Ostatnie korepetycję. Jak ja to przeżyję ? - zapytał Jack, teatralnie kładąc rękę na klatce piersiowej.

Aria z irytacją przewróciła oczami, siadając na przeciwko bruneta.

- Całe szczęście, czekałam na ten dzień z utęsknieniem - odpowiedziała mu, z kpiącym uśmiechem, wyciągając notatki z torby.

Biblioteka świeciła pustkami, co było dziwne, zważając na fakt, iż egzaminy zbliżały się wielkimi krokami. Ostatnie zajęcia miały odbyć się nazajutrz, a następnie studenci otrzymali tydzień wolnego, aby w spokoju przygotować się na sprawdzenie ich wiedzy. Aria cieszyła się na tą myśl, gdyż marzyła o wyspaniu się po ciężkich nocach w pracy. Chciała też spędzić trochę więcej czasu z Danielem, którego pozostawało im coraz mniej. Zerknęła niechętnie na Fayesa, który namiętnie świdrował ją wzrokiem, nie spuszczając z niej oczu. Poczuła jak policzki zaczynają jej płonąć. Dlaczego tak reagowała? Czyżby od incydentu z pocałunkiem coś się zmieniło? Rzadko kiedy ktoś ją zawstydzał, a on tylko na nią patrzył. Zła na siebie, wzięła głęboki oddech i rozłożyła kartki na stół.

- Przygotowałam dla Ciebie parę testów, rozwiąż je - warknęła, nie zaszczycając go spojrzeniem. Próbowała skupić się na widokach za oknem, jednak niezbyt jej to wychodziło.

- Czemu jesteś taka wściekła? - zadał pytanie, wciąż na nią patrząc. Spojrzała na niego ponownie. Ubrany w czarną koszulkę na krótki rękaw i ciemne jeansy prezentował się cholernie dobrze. Ciemne włosy w nieładzie i lekki zarost, powodowały, że wyglądał niezwykle seksownie. Zaraz, zaraz. Dlaczego pomyślała, że wygląda seksownie?! Co się z nią działo?

- Ziemia do Arii! Wiem, że jestem przystojny i nie możesz oderwać ode mnie wzroku, ale żebyś, aż straciła mowę?!

- Oh Fayes, masz bujną wyobraźnię. Rozwiązuj te zadania - starała się, by jej głos brzmiał beznamiętnie, jednak nie była pewna czy osiągnęła zamierzony cel.

- Wolę patrzeć na Ciebie - uśmiechął się tajemniczo, a jego tęczówki błyszczały wesoło.

Policzki piekły ją coraz bardziej, a uczucie w podbrzuszu było nie do zniesienia. Miała ochotę wybiec z biblioteki i oblać twarz lodowatą wodą. Może to, pomogłoby przywrócić jej trzeźwe myślenie, którego z pewnością jej brakowało. Czemu wystarczyło, że powiedział coś tak głupiego, a jej ciało zamieniało się w jedno wielkie pożądanie?

- Rumienisz się - stwierdził, nachylając się lekko w jej stronę. Nie mogła zignorować jego spojrzenia i po raz kolejny zerknęła w jego stronę.

Błękitne oczy wpatrywały się w nią bez mrugnięcia. Było jej gorąco, choć temperatura w bibliotece nie przekraczała dwudziestu stopni. Strzepnęła niewidzialny pyłek ze spodni i poprawiła torbę na krześle, udając, że te zajęcie niezwykle ją absorbuję.

Chłopak patrzył na nią z rozbawieniem, a w jego tęczówkach wciąż widziała dziwny błysk. Uwielbiała kolor jego oczu. Ta myśl uderzyła w nią nagle, a fakt, że takie stwierdzenie pojawiło się w jej głowie, spowodowało, że miała ochotę krzyczeć ze złości.

- Jest mi gorąco, co w tym dziwnego ? - syknęła zła, patrząc na niego wyzywająco. Nie pozwoli już zgubić się w jego oczach, o nie!

- Skoro tak uważasz - powiedział z powątpieniem Jack, a na jego ustach wciąż błąkał się uśmiech, który mówił, że dobrze wie, że nie mówi prawdy.

- Rozwiążesz w końcu te zadania? Nie mam zamiaru siedzieć tu z Tobą wieczność.

- Dobrze Pani Profesor, dla Pani wszystko - odrzekł , puszczając jej zalotnie oczko. Każdy jego gest, każde słowo działało na jej ciało coraz gorzej. A krzyk wściekłości w jej głowie robił się coraz głośniejszy. Fayes niechętnie wziął od niej kartkę, a Aria odetchnęła z ulgą. Przez chwilę miała spokój i nie będzie czuła na sobie tych cholernych, niebieskich oczu.

Ukradkiem spojrzała jak Jack, rozwiązuję zadania. Obserowała jak jego usta, delikatnie przegryzają ołówek. Nie mogła oderwać wzroku od tej niepozornej czynności. Poczuła, że od paru chwili, nieświadomie przegryza wargę, co zaczęło sprawiać jej ból.

- Nie mogę się skupić jak ciągle na mnie patrzysz - powiedział cicho, nie podnosząc na nią wzroku. Aria momentalnie spojrzała w stronę okna, czerwieniejąc ze złości.

- Patrzyłam na zadanie, z którym sobie niewątpliwie nie radzisz - wybrnęła, siląc się na obojętność. Było z nią coraz gorzej. Czuła się jak opętana przez jakiegoś demona pożądania, który czci Fayesa, dniami i nocami.

Jack w odpowiedzi tylko się uśmiechnął, zapisując na papierze, kolejne odpowiedzi. Ucieczka wydawała się coraz bardziej kusząco alternatywą. Ostatkami sił, siedzała na krześle, starając się nie wybiec z biblioteki z głośnym wrzaskiem. Po paru dłużących się minutach, brunet oddał jej zapełnioną obliczeniami kartkę, niby przypadkiem dotykając jej ręki. Aria wzdrygnęła się lekko, co nie uszło uwadzę chłopaka. Po raz kolejny dzisiejszego dnia, posłał jej uśmiech mówiący '' wiem, że Ci się podobam!!'' i założył ręce na klatce piersiowej, czekając, aż sprawdzi jego odpowiedzi.

Skupienie przychodziło jej bardzo ciężko, jednak zebrała się w sobie i przejrzała cały test. Obliczyła, iż osiemdziesiąt procent odpowiedzi było zrobionych dobrze, co było bardzo dobrych wynikiem, jak na kogoś kto rzekomo nie radził sobie z ekonomią.

Podała mu sprawdzony test, uważając by nie próbował ponownie jej dotknąć.

- Jesteś przygotowany na egzamin - powiedziała niechętnie, pakując rzeczy do skórzanej torby.

- Dziękuję - odpowiedział jej, na co spojrzała na niego zdziwiona. Nie spodziewała się wdzięczności ze strony Fayesa, a tym bardziej użycia tego właśnie słowa.

Nie miała zamiaru odpowiadać mu równie uprzejmie, gdyż wciąż była na niego wściekła. W końcu to jego wina, że tak na nią działał.

- Żegnaj Fayes.

- Do zobaczenia, Ariano.

***

Hej! Wydaję mi się, że ten rozdział nie wyszedł najlepiej, wybaczcie :( 

Następny niestety nie pojawi się tak szybko jak zwykle, ponieważ wyjeżdżam w weekend, a tylko wtedy mam czas na pisanie.

Oczywiście dziękuje za cudowne komentarze, uwielbiam je <3!!

Pozdrawiam Was mocno <3